Antaŭdiroj de la mondaj religioj

En ĉiuj mondaj religioj estas profetaĵoj pri la estonteco - pri lumo de amo, kiu aperos kiam homoj estos pretaj ricevi la tutan veron - por gvidi ilin la tutan vojon al la paradizo.

	Kristanismo "Mi havas multe pli por diri al vi, sed vi ne povas elporti ĝin nun. Sed kiam li venos, la Spirito de vero, li gvidos vin al la tuta vero." (Johano 16:12-13)
	Budhismo Venos Maitreja Budho (la Budho de la estonteco), kio signifas renovigon de la instruoj de la Darmo por tiuj homoj, kiuj povas kompreni kaj ricevi.
	Islamo La venko de Islamo (paco kaj harmonio) lige kun la alveno de "la Spirito de la vero" ("Ahmed" aŭ "Emeth") - en la finjuĝo de la lastaj tagoj.
	Hinduismo En nia nuna tempo, Kali-yuga, maljusto kulminos kaj fine ombros la darmon plene. Sed ĝuste tiam venas la dia helpo, por ke la homoj denove povu harmonii kun la vivo kaj konsciiĝi en eterneco, vero kaj amo - "Satya-yuga".

Kristanismo

Laŭ Kristo ni ne atendu homon, (kiu vagas en la dezerto aŭ estas en la sekretaj ĉambroj), sed spiritan lumon, kiu kiel la suno brilus de la oriento ĝis la okcidento. Li nomas ĉi tiun lumon "la Konsolanto, la Sankta Spirito" (Johano 14:26). "Spirito" signifas konscion aŭ pensojn; "sanktaj" pensoj estas la plej altaj pensoj pri Dio kaj eterneco en la formo de "Konsolanto" - vorto kiun la judoj uzas pri la volvlibroj kun siaj sanktaj skribaĵoj. En revelacioj ĉapitro 20 estas menciita la malfermo de "La Libro de Vivo". Poste estas priskribita ke "Morto kaj Hadeso estis ĵetitaj en la lageton de fajro" kaj en ĉapitro 21 "nova ĉielo kaj nova tero". Kion ĉio ĉi signifas? Ĉu la vortoj pri "nova ĉielo" povus simboli novan mondbildon, eternan perspektivon de vivo, kiu malkaŝas morton kiel iluzion - t.e. forigas morton? Kun nova vivvido la mondo aperos malsama - ĉu "nova tero"?

Budhismo

En budhismo ĝi estas nomita renovigo de la instruoj de la Darmo (la plej alta vero aŭ instruo pri vivo, la universo, de kio estas bona kaj ĝusta ago). Iuj profetaĵoj rilatas ĉi tiun renovigon al tempo, kiam la Darmo ne estas instruata kiel antaŭe. Ĉu tio rilatas al niaj tempoj kaj la sekvoj de la okupado de Tibeto? Se la malnovaj profetaĵoj de Majtrejo - "la Budho de la estonteco" - rilatas al la nuna tempo, ĝi kongruas kun la profetaĵoj pri la velko aŭ renaskiĝo de budhismo post 2500 jaroj.

Hinduismo

Ankaŭ en la eposo de hinduismo nomita "Mahabharato", sanskrite:  महाभारत estas dirite ke Dio malkaŝos la saĝecon kiam maljusto regos la mondon (Bhagavad-Gita ĉapitro 4:7). En nia nuna tempo (Kali-yuga) maljusto kulminos kaj fine ombros la darmon plene. Sed ĝuste tiam aperas la dia helpo (ekz. la nomo "Kalki" estas menciita), por ke la homoj denove povu harmonii kun la vivo kaj konsciiĝi en eterneco, vero kaj amo, kiu nomiĝas "Satya-yuga" ( la epoko de la vero). (La Vishnu Purana 4-a libro, ch. 24 - La Agni Purana 16.10 - Srimad-Bhagavatam 12.2.37-38).

Islamo

Islamo, kiel la Biblio, ligas Jesuon (Isâ) kun la okazaĵoj de finjuĝo. En surao 61 v. 6 (aŭ v. 7 depende de la eldono de la Korano) la Mesio estas nomita "Aĥmad". En la Korano oni trovas ankaŭ vortojn pri sanktaj libroj lige kun ĉi tiuj eventoj: “Kaj Ni alkroĉigis la agojn de ĉiu homo al lia kolo, kaj Ni elportos al li en la tago de resurekto libron, kiun li trovos vaste malfermita. Legu vian libron; via propra memo sufiĉas kiel kalkulanto kontraŭ vi hodiaŭ. (Surao 17 v. 13-14 aŭ 14-15 depende de la eldono) Ankaŭ notu Surao 69 v.18-25. Kaj Ni starigos justan pesilon en la tago de releviĝo, por ke neniu animo estu traktata maljuste; kaj kvankam estas la pezo de grajno de sinapa semo, (tamen) Ni alportos ĝin, kaj Ni sufiĉas por konsideri. (Surao 21.47 aŭ 48)

Kiam tio okazos?

La plenumo de la profetaĵoj estas evidente kunligita kun ampleksa periodo de mallumo sur la Tero - en la Biblio kaj La Korano ĝi estas nomita "la periodo de la Juĝtago". La multaj signoj de ĉi tiu periodo estas "vi aŭdos pri militoj kaj raportoj pri militoj", "nacio leviĝos kontraŭ nacio kaj regno kontraŭ regno" kaj estos "malsatkatastrofoj kaj tertremoj de loko al loko." "Ĉio ĉi estas la komenco de la naskodoloroj." (Mateo 24:6-9) “Frato transdonos fraton al morto, kaj patro sian infanon; infanoj leviĝos kontraŭ gepatroj kaj mortigos ilin.” (Marko 13:12) "kaj pro pliiĝo de malbonfarado, la amo de multaj malvarmiĝos" same kiel "falsaj mesioj kaj falsaj profetoj leviĝos, kaj ili faros signojn kaj mirindaĵojn tiel grandajn, ke ili trompos, se tio estu ebla, eĉ la elektitoj.” (Mateo 24: 12 kaj 24)

Dependas de la leganto mem taksi ĉu ĉi tiuj profetaĵoj kongruas kun la okazaĵoj de la lasta jarcento kaj ĉi tiu jarcento kiel mondmilitoj, genocido, senleĝeco, terorismo, bataloj pri mono, malsato, naturaj katastrofoj, armilaro, malsano, sufero kaj spirita mallumo.

Estas ankaŭ profetite ke la venanta lumo de amo venos al homoj iom post iom kiam ili iĝos akceptemaj al ĝi - kiam ili povas "elteni ĝin".

Ĉu estas la sperto de sufero, egoismo kaj materialismo, kiu vekas la spiritan sopiron kaj akceptemon de homoj al amo?

Martinus kunligas la profetaĵojn pri la venanta lumo de amo kun la apero de la spirita scienco. En La Tria Testamento la koncepto "Tago de Juĝo" estas klarigita kiel la fina konflikto kun egoismo - la bestaj tendencoj de la nefinita homo.

Ĉi tiuj instruoj pri amo estas do helpema ĉe la lasta vojo en la evoluo de besto al homo. "Juĝtago" okazas en la internaj same kiel en la eksteraj eventoj. Homo alportas al juĝo siajn proprajn nefinitajn flankojn, kiuj fine kondukos al la venko de saĝo kaj la ĉio-ama konduto.

Ĉi tiuj mortantaj svingoj estas tiel la naskiĝdoloroj antaŭ la alveno de reala regno de paco - la plenumo de la profetaĵoj de la venanta regno de Dio sur la Tero.